Plastiki laboratoryjne to obok szkła najpowszechniejsze wyposażenie każdego laboratorium. Do tworzyw sztucznych wykorzystywanych przy produkcji plastików laboratoryjnych zaliczamy: polipropylen PP, polietylen PE, polietylen o niskiej i wysokiej gęstości LDPE i HDPE, polistyren PS, poliwęglan PC, polichlorek winylu PVC, polimetylopentan PMP, kopolimer styrenowo-akrylonitrylowy SAN i wiele innych. Poszczególne rodzaje tworzyw sztucznych charakteryzują się różną odpornością fizyczną, chemiczną oraz termiczną. Dlatego dobierając produkt należy zwrócić uwagę na tworzywo, z którego jest wykonany. Często ten sam rodzaj produktu jest wykonany z różnych materiałów, tak aby jak najlepiej sprawdził się w określonych warunkach lub w kontakcie z konkretną substancją chemiczną. Każde z tworzyw ma swoje mocne i słabe strony. Do najbardziej odpornych chemicznie tworzyw sztucznych należy HDPE dlatego często wykorzystywany jest przy produkcji pojemników do przechowywania różnych substancji chemicznych . Najczęstszym materiałem wykorzystywanym do produkcji plastikowego sprzętu laboratoryjnego jest jednak polipropylen, który oprócz dobrej odporności chemicznej charakteryzuje się dobrą odpornością termiczną dzięki czemu produkty takie można sterylizować w autoklawie. Jeżeli produkty mają być użytkowane w bardzo niskiej temperaturze wówczas najlepiej sprawdzą się produkty wykonane z poliwęglanu. Jeżeli natomiast produkt powinien mieć przejrzystość porównywalną ze szkłem wówczas należy wybrać np. polistyren lub PMP lub SAN.
